به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان _ فاطمه سیدی:

 

با روی کارآمدن نسل جدید تلفن‌های همراه گویا رابطه‌ها نیز از حالت سنتی خارج و سبک سوپرمدرن به خود گرفته است.این روزها اینترنت نقش پررنگی در زندگی بسیاری از افراد جامعه بازی می کند؛ فضایی که علیرغم امتیازات مثبتش گویا مجازی بودن آن عده‌ای را مجاز کرده تا دروغ  را در لباس حقیقت به دیگران عرضه کنند.

 

 

بسیاری از بزرگان و فرهیختگان جامعه اکنون در قید حیات نیستند با این حال روز‌ به روز برسخنان به جای مانده از این افراد افزوده می‌شود. عبارات نوظهوری که نقل محافل اجتماعی شده است و طرفداران و ارسال‌کنندگان زیادی نیز دارد. فرقی هم ندارد در چه زمینه‌ای باشد.

 

فضای مجازی را موجی از پیام‌هایی احاطه کرده است که نقل از دکتر شریعتی و حسین پناهی و... است. اما به راستی چه تعداد از این پیام‌ها از زبان خود این افراد است؟!

 

 

در این دنیای غیرواقعی کم نیستند جملات و عباراتی که با خواندنشان فقط یک جمله در ذهنمان نقش می‌بندد: به راستی چنین فرد بزرگ و سرشناسی که می‌تواند الگوی بسیاری از افراد جامعه باشد ممکن است چنین جملات بی‌مغز و کم‌ارزشی را بیان کرده باشد؟!

 

مونا،26 ساله دانشجو و متاهل ، دروغ بستن به اشخاص برجسته جامعه را نوعی بی‌احترامی به این افراد دانسته و می‌گوید: هیچ فردی راضی نمی‌شود کلامی دروغ از زبانش نقل شود. با این تفاسیر چگونه عده‌ای به خود اجازه می‌دهند با نقل قول‌‌هایی دروغین افکار و اندیشه‌های این بزرگ‌مردان را زیر سوال ببرند؟ به طور حتم ساخت جملات دروغین و نسبت‌دادن آن به اشخاص تاریخی و فرهیخته جامعه علاوه بر زیر سوال بردن شان این افراد می‌تواند تاثیر مخربی بر افکار عمومی جامعه داشته باشند.

 

دکتر محسن آشوری جامعه‌شناس معتقد است : خواندن و از آن مهم‌تر انتشاردادن این سبک از پیام‌ها در فضای مجازی به تدریج سبب سستی و آلودگی افکار و همچنین بی‌اعتمادی به اشخاص فرهیخته و تاریخی کشورمان می‌شود.

 

 

بدیهی است بیشتر مخاطبان فضاها و نرم افزارهای مجازی ، افراد جوان هستند و ممکن است بنا به تجربه کم نتوانند مرز میان حقیقت و دروغ در این عبارات را به خوبی تشخیص دهند و یا به دلیل کم حوصلگی و یا حتی فرصت محدود به سادگی از آن عبور کنند. با این حال آن چه واضع و البته در درجه اول اهمیت قرار دارد این است که تاثیر این گونه پیام‌ها خواه‌ناخواه در ذهن آن‌ها نقش خواهد بست و متاسفانه این مسئله کلیدی طلایی به دست افراد فرصت طلب و شروری داده است که می‌خواهند افکار مسموم خود را از زبان بزرگ‌مردان کشورمان به اذهان مردم جامعه تلقین کنند ؛ زیرا به خوبی از جایگاه این اشخاص فرهیخته در میان افراد جامعه آگاهند و می‌دانند جملات نقل شده از زبان این بزرگان به طور حتم مورد پذیرش جامعه قرار می‌گیرد.

 

 آشوری، درباره اهداف پشت پرده سازندگان این پیام‌ها می‌گوید: هدف از انتشار این پیام‌ها تنها ایجاد اغتشاش و برهم‌زدن بافت فکری جامعه و همچنین از بین‌بردن ارزش‌‌ها و آرمان‌های اجتماعی است. در واقع سازندگان این متون سعی برآن دارند که ارزش‌ها و افکار جامعه را براساس اهداف خود شکل دهند.

 

 

عده‌ای از افراد جامعه از روی نا آگاهی و اطلاعات کم ناخواسته به اهداف شوم افراد پشت پرده این داستان دامن می‌زنند و اقدام به انتشار و ترویج این پیام‌ها می‌کنند.

 

این جامعه شناس جلوگیری از انتشار این گونه پیام‌ها را از وظایف مخاطبین آگاه می‌داند و می‌گوید: بهتر است مخاطبین این گونه پیام‌ها را مورد تجزیه و تحلیل قرارداده و با خود بیاندیشند که آیا چنین جمله‌ای در حد شخصیت وشان فردی که این پیام به او نسبت داده شده قرار دارد یا خیر ؟! همچنین در صورت دریافت این گونه پیام‌ها از فرستنده بخواهند که منابع و ماخذ را ذکر کنند به طور حتم این اقدام می‌تواند سبب عقب‌نشینی افراد و گروه‌هایی شود که سعی دارند تاثیری منفی بر افکار افراد گذاشته و بافت فرهنگی جامعه را تخریب کنند.

 

 

 بهتر است هر مطلبی که در شبکه‌های مجازی نقل و ارسال می‌شود را تنها با مبنای عقلانی و ذکر منبع پذیرفت. افراد جامعه می‌توانند با اقداماتی هوشمندانه مانند بالا بردن سطح مطالعات و تحقیق در زمینه‌های مختلف دید وسیع‌تری نسبت به این گونه موارد پیدا کنند. چرا که اگر موضع‌گیری موثری در این زمینه انجام نگیرد در مدتی کوتاه تاثیر منفی آن بر جامعه ، هویدا و در واقع اجتماع دچار نوعی از خودبیگانگی فرهنگی می‌شود.